Sommige kittens redden het niet.

Het komt voor dat een kitten dood gaat of ingeslapen wordt. Rotdagen sowieso, er komt nog bij dat de fout in de verzorging kan liggen. De moeder is immers nooit te vervangen. Kittens die nog geen naam hebben als ze dood gaan, worden in 't Kruimelhuis engeltjes genoemd. Van sommigen is er ook geen foto. Helemaal vergeten doe je deze diertjes niet. Vandaar dat ze een eigen plekje op deze homepage hebben.

Het broertje van Lobke *10-07-1995 / +02-08-1995

Een naamloos zwart kerngezond katertje van drie weken oud groeide voorspoedig op samen met zijn zwakke zusje. Een uur na een voeding begon hij ineens te gillen en twee minuten later was hij dood. Het enige afwijkends wat opviel was dat zijn bekje aan de binnenkant een blauwe kleur had. Oorzaak: maagruptuur/darmdraaiing/hartaanval? Ik heb geen sectie laten doen.

Zijn zwakke zusje groeide op tot een gezonde grote poes.

Onbegonnen werk *30-06-1998 / +06-07-1998

De heel jonge moeder was hoogzwanger vanuit het dierenasiel naar een pleeggezin gegaan om daar te bevallen en haar kittens groot te brengen. Waarschijnlijk had de moeder vanuit het dierenasiel een infectie meegekregen. Vlak na de bevalling begonnen de problemen. Moeder had vieze diarree en was lusteloos, al snel bleken de kleintjes niet te groeien, ze waren onrustig en duidelijk niet tevreden.

Bij onderzoek bij een dierenarts bleek de moeder geen melk te hebben. Ze kon haar kittens niet grootbrengen. 't Kruimelhuis werd ingeschakeld, mits de dierenarts zei dat de kleintjes een goeie kans hadden mochten ze komen. Arme diertjes, het was een prachtig nest, duidelijk waren de kleurtjes van de moeder, een pastellapje met crème, blauw en wit, eruit te halen.

Er was geen beginnen aan, het was te laat. De kleintjes waren ronduit slecht. Koud, blauw, uitgedroogd met pusachtige ontlasting. Ze zijn niet uit het mandje geweest, binnen een uur zijn ze bij een andere dierenarts ingeslapen.

Kansloos *10-08-199 / +13-08-1999

Heel jong kwamen ze binnen, 3 zwarte kittens van een dagje of drie oud. Wat een gewichtsverschil 190, 170 en 75 gram. Och, dat laatste, wat was het iel, net een zakje botjes, het wilde wel. Dat het zinloos was bleek al snel, het licht viel in haar bekje, ze had een open gehemelte. Het was midden in de nacht, een paar uurtjes later is ze gestorven tussen haar broer en zusje. Haar laatste uurtjes waren tenminste warm.