Figaro, 27-10-98

Werd er door de Dierenambulance een wild kitten gebracht. Hij was afgegeven bij het politiebureau waar hij een agent gebeten had. Het ophalen was ook niet zonder slag of stoot verlopen, hij had de handen van de medewerkster van de Dierenambulance flink bijgewerkt. Uit de verhalen dachten we een flinke kat te zien te krijgen, hij zou ingeslapen moeten worden. We kwamen niet meer bij toen we het 'monster' zagen. Een vriendin hem met gevaar voor eigen leven (ahum) gekriebeld, leuk vond hij het niet. Dus oogcontact proberen te maken en ja, hij knipte terug.

De kleine mee in een skippertje in de bus op weg naar huis. Het liep tegen wintertijd, dus plaats om te socialiseren. Heb me rot gelachen in de bus. De aaaaa'sss en ooo's waren niet van de lucht, wie vindt een klein dier niet leuk? ALs hij iemand in het zicht kreeg begon hij te zingen en te blazen, dus de naam Figaro was la snel gevonden.

Eenmaal in het Kruimelhuis bleek er geen land mee te bezeilen. Ik heb hem uit het mandje geschut en in zijn sop gaar laten koken. Maaaaaaaaaaaar, ik zette zonder hem aan te kijken een bakje blikvlees weg en Figaro begon te vreeeeeten, niet normaal meer. Ik kriebelde hem ondertussen en toen hij zijn bakje leeg had begon zijn machientje te ronken en kroop hij lekker tegen me aan.

Kreeg Figaro een eigen huissie.
Hij was niet moeilijk tegen mensen, maar niet binnen te handhaven, elke mogelijkheid probeerde hij uit om buiten te komen, wat hem ook een paar keer gelukt is. De eerste keer dat hij ontsnapte kostte het hem een pootje.