Ome Piet, een kater met Hyperthyreoïdie

Klik op de foto's voor een vergroting.

Ome Piet werd geboren in 1980.

13-02-97

Wat een heerlijke lummel was die kat. Achteraf was zijn jolige gedrag wel grotendeels te wijten aan de versnelde werking van een schildklier, maar leuk was hij.

17-02-97

Eerst Piet een paar dagen laten wennnen en na het weekend na de DA. Bij een algeheel onderzoek bleek hij redelijk in orde, alleen de hartslag was versneld. Bloed geprikt en de waardes voor de nieren, diabetes en de schildklieren (T4) laten nakijken.

18-02-97

Nieren en suiker oké, en bingo, zoals we al verwacht hadden was de T4 veel te hoog. Die moet beneden de 47 zijn, Ome Piet bleek een waarde van 137 te hebben. Meteen medicijnen gehaald, begonnen met Carbimazolum 2 dd 1.

27-02-97

De dosis was veel te hoog, bij controle van de T4 bleek de waarde nu op 11 te zitten, te laag dus. Overgegaan op een dosis van 2 dd 0.5.

03-03-97

Inmiddels was Ome Piet een stuk rustiger geworden, at trager en sliep meer. Kortom, zijn gedrag begon meer te lijken op een dat van dertienjarige kat. Wel had hij een beetje een rare uitslag op de plek waar bloed geprikt was.

10-03-97

Weer bloed geprikt. De plekken op zijn nek mocht ik Dermapet op gaan smeren.

11-03-98

De T4 waarde bleek 46, bijna perfect dus. Begin mei moest het weer een keer gecontroleerd worden.

12-03-98

Ome Piet verhuisde naar het Kattenbejaardentehuis. Na een aantal weken bleek wel dat hij de vrijheid niet echt kon missen. Als één van de weinige bewoners mocht hij af en toe een ommetje maken in de vrije buiten.

Ome Piet heeft nog een aantal jaren van zijn leven mogen genieten.